Στην Ιαπωνία η τεχνική Kintsugi (ή Kintsukuroi) που σημαίνει "επισκευή με χρυσό". Η φιλοσοφία της είναι ότι μια ζημιά ή ένα ελάττωμα σε ένα αντικείμενο δεν είναι και το τέλος της "ζωής" του αντικειμένου αυτού ούτε είναι κάτι που πρέπει να κρυφτεί. Το αντικείμενο μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει ακόμα πιο όμορφο μάλιστα από πριν. Το γεγονός της ζημιάς θεωρείται κομμάτι της ιστορίας του, κάτι που μπορεί να συμβεί στο κάθε αντικείμενο. Με λίγα λόγια δεν είναι πια τέλειο (άθικτο) εξωτερικά και αυτό δεν είναι πρόβλημα. Η ατέλεια του αγκαλιάζεται και εξυμνείται.
Κάπως έτσι δεν θα ήταν πολύ ουσιαστικό να σκεφτόμαστε και για τις δυσκολίες και τα τραύματα των ανθρώπων; Αντί να "πετάμε" όποιον/α βλέπουμε να έχει τραυματιστεί/πληγωθεί/κλπ να τον βοηθάμε να ανακάμψει και να αγκαλιάζουμε την "ατέλεια" του. Αντί να χάνουμε ελπίδα και να εγκαταλείπουμε τους πληγωμένους ανθρώπους (σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο) να έχουμε υπόψιν μας ότι είναι πιθανή και εφικτή η επούλωση τους αλλά και δίκαια η διεκδίκηση της. Αντί να εξυμνούμε μονάχα την τελειότητα και να την κυνηγάμε αδυσώπητα πάση θυσία απογοητευόμενοι για την απώλεια της ή την αδυναμία απόκτησης της, να στρέφουμε το βλέμμα μας με προσοχή και σεβασμό στην απολύτως ανθρώπινη και παντελώς φυσιολογική πιθανότητα της μη τελειότητας!
- Γιατί, πραγματικά, ποιός/ά είναι τέλειος εξωτερικά ή/και εσωτερικά;
- Ποιός/α δεν έχει πληγωθεί από κάτι;
Ναι, αυτές οι πληγές με την κατάλληλη υποστήριξη μπορούν να έχουν ένα "χρυσό" χρώμα, δεν είναι λόγοι για συστολή, ντροπή και κρύψιμο. Οι πληγές αυτές μπορούν να φύγουν και να μείνουν στη θέση τους ουλές -μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά- που αποδεικνύουν ότι καταφέραμε να διαχειριστούμε με κάποιο τρόπο κάποια πολύ δύσκολη κατάσταση. Και μόνο υπερήφανοι/ες με τον εαυτό μας μπορούμε να είμαστε για μια θαρραλέα νίκη. Οι ουλές αυτές είναι τελικά όντως "χρυσές" και όχι κάτι που πρέπει να κρύψουμε. Η ψυχοθεραπεία (και όχι μόνο) μπορεί να έχει αυτό το ρόλο στη ζωή μας.
Το ότι τις κρύβουμε και ότι "κρύβουμε" τους ανθρώπους με τέτοιες πληγές/ουλές είναι μάλλον το πρόβλημα και όχι αυτές καθ' αυτές. Και έχει περάσει η ανθρωπότητα πολύ καιρό να κρύβει ανθρώπους αλλά και ο καθένας από εμάς ατομικά έχουμε περάσει πολύ καιρό να κρύβουμε τις ουλές μας ή να λέμε σε άλλους να κρύβουν τις δικές τους.
Μπορούμε και καλύτερα. Για παράδειγμα, μπορούμε να "kintsukuroi-αζόμαστε" μεταξύ μας.
Κείμενο του Νίκου Νακόπουλου
Ψυχολόγος MSc, Ψυχοθεραπευτής CBT
Comments