Διατροφικές Διαταραχές
Οι διατροφικές διαταραχές αφορμόνται από σοβαρά συναισθηματικά/διαπροσωπικά/ψυχολογικά ζητήματα και εκτονώνονται σε δυσλειτουργική σχέση με το φαγητό. Σιγά-σιγά το φαγητό αποκτά μια κεντρική θέση στη καθημερινότητα και τις σκέψεις του ατόμου το οποίο είτε προσπαθεί να το αποφεύγει είτε το υπερκαταναλώνει. Κάθε άτομο καλύπτει –εμμέσως- διαφορετικές ανάγκες όταν υιοθετεί αυτές τις συμπεριφορές και είναι άδικο κάποιος που δεν βιώνει την κατάσταση αυτή να εκφράσει κάποια άποψη του στυλ «καταστρέφεις τη ζωή σου» καθώς η εκάστοτε περίεργη διατροφική συμπεριφορά είναι ο προσωπικός τρόπος επιβίωσης που έχει λειτουργήσει μέχρι τώρα για το άτομο. Πρόκειται για πολύπλοκες διαταραχές που ευδοκιμούν –εν μέρει- λόγω των αυστηρών κοινωνικών προτύπων περί ομορφιάς και εικόνας σώματος. οι διαταραγμένες διατροφικές συνήθειες μαζί με τις ψυχολογικές δυσκολίες χρειάζεται να θεραπευτούν. Η αναζήτηση υποστήριξης από επαγγελματία ψυχικής υγείας κρίνεται ως εξαιρετικά απαραίτητη λόγω των έντονων σωματικών επιπλοκών που μπορεί να προκαλέσουν.
Με τα λόγια μιας ειδικού εκ πείρας (expert by experience):
Δεν συνειδητοποιούσα πόσο λεπτή έγινα! Συνεχώς με κυριαρχούσε ο φόβος, μήπως το κάθε τι που τρώω μπορεί να μου προσθέσει κιλά. Οι ερωτήσεις από τους πάντες ήταν καταιγιστικές, με αποτέλεσμα να νιώθω μεγάλη ψυχολογική πίεση. Η πίεση, όμως, ήταν διττή. Η πρώτη πηγή ήταν η πίεση από τα κοντινά μου πρόσωπα, τα οποία είχαν την έγνοια ότι πρόκειται να φτάσω σε ακραία κατάσταση ανορεξίας και δεν θα μπορούσα να το ελέγξω. Τότε διαβεβαίωνα τους πάντες ότι είμαι καλά και ότι τρώω, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούσα έμμεσα να τους πω να σταματήσουν να μου επαναλαμβάνουν τα ίδια γιατί η πίεση ήταν αφόρητη. Ήξερα ότι κάποιοι ανησυχούσαν για μένα, αλλά δεν μπορούσαν να καταλάβουν ότι το πρόβλημα ήταν ψυχολογικό. Έτσι φτάνουμε στην δεύτερη πηγή πίεσης: ο ίδιος μου ο εαυτός.
Ο εαυτός μου αντί να είναι φίλος, συμπαραστάτης και αρωγός, μετατράπηκε σε εχθρό μου. Τι εννοώ; Το μυαλό μου είχε μετατραπεί σε ένα κινητό μετρητή θερμίδων. Είχα κατεβάσει μια εφαρμογή στην οποία κατέγραφα τα φαγητά, μου έδειχνε πόσες θερμίδες είχα φάει και μετά μανίας προσπαθούσα να μην ξεπεράσω τις 1200 θερμίδες ημερησίως ενώ παράλληλα έκανα υπερβολική γυμναστική. Με αυτό τον τρόπο εκπαίδευσα τον εαυτό μου στον υπολογισμό των θερμίδων των φαγητών που έβλεπα και το πρώτο πράγμα που μου ερχόταν στο μυαλό όταν έβλεπα ένα φαγητό είναι οι θερμίδες που ειχε.
ΠΗΓΗ: